(кы̆шман), анра кăшман, nom. herbae, назв. растения. Череп. Анăра кăшманăн çулçи кăшман çулçи пек, шупкарах, анăра çарăкăн-çарăк çулçи пек, тĕттĕм-сĕмлĕ, т. е. листья ее бледноватые, похожи на листья редьки, а листья травы анăра çарăк — темноватые и похожи на листья репы. Сред. Юм. Анрă кăшман. Пахчасĕнче йӳç-кăшман çӳлçи пик çӳлĕçлĕ пõлакан кõрăка калаççĕ. Он вăрри те йӳç-кăшман вăрри пик полать. Так называют огородную траву, листья которой и семена похожи на листья и семена редьки. Ib. Он вăрри йӳç-кăпшан вăрри пекех пõлать, çӳлçи те çавăнни (с’авы̆н’н’и) пекех пõлать. Ст. Чек. 'Анăра кăшман'. Унăн пӳрне пек тымарĕ, кусакĕ хулăн, вăрри шултăра, ясмăк вăрри пек те, анчах чăп-чăмăркка, т. е. корень ее похож на палец, стручек толстый, — семя крупное, похожее на чечевичное, но только совершенно круглое. Янтик. Пирĕн итемре анра кăшман пит нумай. У нас на гумне очень много анăра кăшман.
Çавăн пекех пăхăр:
анăç Анăкка анăра анăра çарăк « анăра кăшман » анăра курăкĕ анăра пуç анăра-сухра анăрав анăрат